la endorfina es mi droga

Hallo allemaal!

Het is weer even geleden, maar hier verschijnt weer een berichtje vanuit Santiago.
Heb net mijn ticket verplaatst: 20 febr. zal ik weer terugkomen in het koude en regenachtige Nederland. Het tweede semester is dan al wel eerder begonnen, maar ik kon het niet laten om net iets meer tijd uit te trekken om een mooi reisje te maken in de zomer hier.
Heb net ook weer een hardloopwedstrijd gelopen op de universiteit en ben 4e geworden. Net buiten de prijzen, balen! Maar goed, ben wel tevreden met mijn tijd 8km. in 37,55min. (met 27 graden en zon....) en bovendien deden er 1700 mensen mee, dus dan is vierde best goed dacht ik zo. Over de titel van deze blog: Chile is bezig om de mensen hier meer te stimuleren om aan sport te doen (is ook wel nodig, want iedereen is hier net even 10kilo te zwaar en ze beginnen al te zuchten als de roltrap het niet doet en ze de trap moeten nemen...). Maar goed, onderdeel van dat programma zijn een aantal harloopwedstrijden, door de hele stad hangen nu dus aanplakbiljetten met teksten als: `denk groot, schrijf je tenminste in.` en dus ook `de endorfine zijn mijn drugs`, in die tekst kan ik me wel vinden....
Maar goed, het leven bestaat hier niet alleen uit hardlopen. Afgelopen weekend was ik helemaal alleen thuis. Was heel raar, ben hier zo gewend om altijd mensen om me heen te hebben! Maar goed, heb de tijd goed gebruikt, de toets voor Hegel goed voorbereid, nog een beetje aan mijn scriptie gewerkt, veel getekend voor dat kunstvak wat ik aan het volgen ben. Maar ik kan wel merken dat het zwaartepunt van mijn verblijf hier toch niet bij studeren ligt, kan me niet zo goed concentreren. Al haal ik wel goede punten en heb ik ook echt wel wat geleerd over de theorie van Hegel en de Chileense moderne kunst, maar goed,studeren was ook niet de hoofdreden om hier naar toe te komen.
Verder ben ik van het weekend ook op bezoek geweest bij Gonzalo en Miguel, dat zijn 2 tweelingbroers die ergens in een buitenwijk van Santiago wonen. Was heel leuk om bij hun thuis op bezoek te gaan. Er liepen wat kleine neefjes van hen rond, ze waren aan het oefenen met hun band (zijn namelijk helemaal metalfans...) en het geeft je ook wat meer kijk op waar Santiago nog meer uit bestaat. Ik woon namelijk wel erg in het centrum. (ben er wel nog steeds van overtuigd dat het de allerleukste en mooiste wijk van Santiago is....)
O, ja en vanmorgen hebben we een VW-busje bekeken, de plannen om er een te kopen worden steeds serieuzer. Ik hoop dat het gaat lukken want dan kunnen we met het busje een mooi reisje gaan maken in de zomer!
En wat wilde ik nog meer vertellen.... O,ja! morgennacht vertrekken Bene en ik naar Mendoza om een fietstocht te gaan maken. Ik heb er super veel zin in, maar vind het ook wel een beetje spannend, want het gaat echt een zware tocht worden. 3 dagen op een weg paralel aan de cordillera (berggrens, hoe noem je dat??), op een weg dat waarschijnlijk geen asfalt heeft.... en daarna 2 dagen om de pas op 4700 (!)m. hoogte over te komen. En dan moeten we bovendien elke dag ong. 80km. fietsen... Nou ja, we hebben iig goede fietsen, nemen bijna geen bagage mee en als het echt niet lukt gaan we in bus. Het enige wat we moeten doen is de grens overgaan, want mijn visum verloopt binnenkort.

Ik zal veel foto`s nemen en als ik terugkomen het hele verhaal op de blog zetten.
Ik hoop dat in Nederland ook alles goed met iedereen gaat. Heb trouwens van het weekend pepernoten gegeten! Sophie, het andere nederlandse meisje dat hier ook studeert, had wat pepernoten opgestuurd gekregen. Lekker! Maar wel raar, want het is hier net lente-zomer geworden....
Ok, ik ga nu mijn toets van Hegel van morgen voorbereiden.
veel liefs!