waar ben ik beland?!

mijn eerste 2 dagen in Santiago zitten er al op. het is wel heel erg wennen, het is ontzettend koud savonds en snachts en omdat de huizen geen verwarming hebben is het echt verschrikkelijk binnen, iedereen houdt gewoon zijn winterjas in huis aan. verder had ik toch mijn visum moeten regelen in nederland, maar gelukkig zijn ze hier overal supervriendelijk en heb ik na 2 uur wachten bij het bureau van internationale zaken en 2 uur bij de internationale politie de formulieren gekregen die ik nu moet gaan invullen en opsturen. ook ben ik vandaag bij de info-bijeenkomst voor internationale studenten geweest en weet ik nu ongeveer hoe en wat. super mooie universiteit btw.
en nog het meest onzekere: mijn kamer! tot maandag mag in het huis slapen dat ik via borja heb gevonden, maar daarna moet ik iets anders gaan zoeken. ik vind het ook niet zo heel erg dat ik er uit moet, want hoewel het echt een gezellig huis is, kan ik hier niet lang wonen denk ik. het is echt schots en scheef met ramen die niet meer dicht kunnen, overal een bende, een konijn die los door het huis rent. de muren zijn beschilderd door een kunstenares, er worden heel veel feestjes gegeven. kortom: het perfecte huis om feestjes te vieren, maar om te wonen.... maar goed, ik ga nu maar een beetje viavia wat proberen. heb contact gemaakt met een groepje italianen die ook in het huis wonen maar er weer uit moeten en via hen weer met een man die een cultureel centrum runt. kortom het is allemaal nog een beetje aanrommelen. ik word ook de hele tijd raar aangekeken door die mannen van de buitenlandse dienst als ik zeg dat ik geen huis heb. ´maar waar slaap je dan?!´ roepen ze verschrikt uit.
maar goed, santiago zelf is ook echt een mix van alles. de buurt waar ik nu woon zijn allemaal gekleurde kleine huisjes, allemaal een soort kraakpanden, want ze zijn allemaal een beetje kapot, maar wel super gezellig, want er maken allemaal mensen muziek op straat overal kleine winkeltjes etc. en dan heb je nog de markt en de rivier, daar is het net een soort afrika, ook beetje in elkaar geknutselde huisjes, marktjes etc. en dan kom je in het cetrum en dan loop je in een soort new york rond, inclusief starbucks. alleen dan een new york met allemaal kleine, relaxte mensen die heel blij kijken en winkels die spullen verkopen die minstends 10 jaar geleden gemaakt lijken te zijn.

om een eind te maken aan dit verwarde verhaal:
santiago is een stuk MINDER europees dan ik had verwacht.
de mensen zijn allemaal lief en aardig
ik voel me nog behoorlijk verlaten, alleen en verward, maar ik heb wel alle vertrouwen dat het allemaal goed gaat komen en dat het super gaat worden. de zon schijnt, de bergen op de achtergrond zien er heel aantrekkelijk uit, ik ken al een paar mensen, ik spreek spaans, gewoon rustig aan ´vamos a ver....´

laatste dagje Adam....

Vandaag is officieel mijn laatste dagje in Amsterdam.
Toch wel een beetje raar... Toch ook wel een beetje zenuwachtig...
Heb ik alle dingen die ik moest doen en moest regelen nu ook allemaal gedaan en geregeld?
Ach ja, we zien het wel. Ik neem aan dat ze me niet meteen de gevangenis in stoppen als ik één papiertje niet bij me heb...
Maar ja, ik zou wel blij zijn als er twee weken voorbij zijn. Dat ik zeker weet dat ik een kamer heb, dat ik weet welke vakken ik ga volgen en waar, dat ik iemand ken daar en dat ik interessantere verhalen op kan schrijven dan dit.

xx